 We
zijn uiteindelijk met 9 vertrokken al is dit niet van een leien dakje
gelopen. Mohamed kwam bij verassing dan toch opdagen. Snel stuurde we
Lieve er op uit om zijn paspoort nog op te halen. Khalid en Hamid werden
door de rijkswacht meegenomen voor ondervraging. Uiteindelijk kwamen ze
terug te voorschijn en ons vliegtuig vertrok met 20 minuten vertraging.In Damas werden we opgewacht door Ahmed van het Democratic Front For the Liberation Of Palestine. De bagage en 12 mensen werden in een minibus gepropt. Op weg van de luchthaven naar Damas werd ons al duidelijk dat Syrië een arm land is. Iedereen uit de groep had verwacht dat er hier toch een betere levensstandaard zou zijn, maar Damas is een typische Derde wereld stad, straatventers met enkele spulletjes, huizen in erbarmelijke staat, althans de buitenkant, de verkeerschaos,... Te midden van deze chaos hebben we onderdak gevonden in een mooi en betaalbaar hotel. Door de vensters van de slaapkamer kijken we uit op een afgeleefde stad. De sfeer zit er hier duidelijk in, Hamid onderhandelde de prijs en is daar een meester in. We hebben er goede hoop in dat we toch nog een visa kunnen bemachtigen voor Irak. Elke dag zal iemand anders van de groep jullie ons dagboek presenteren. Dieter Truyen |