In 1995 nam Fire Gym

19-12-02. Om 19.00 zijn we naar de jongerenwerking van het Democratisch front Voor de bevrijding van Palestina geweest, de P.D.Y.U. Deze beweging houdt zich voornamelijk bezig met de problemen van de jongeren in de Palestijnse vluchtelingen kampen. In Syrië zijn er 11 kampen, die zich vooral in de oudste gedeelten van de steden bevinden. Eerst stelden we ons zelf voor en vervolgens werd ons de geschiedenis de Palestijnse vluchtelingen uiteengezet. Na de oorlog in 1948 werden de Palestijnen naar de omliggende landen verdreven. In 1949 werd door de UNO een resolutie aangenomen (194) die het recht op terugkeer van alle Palestijnen stipuleerde. Onze vrienden ijveren voor het afdwingen van deze resolutie. Israël moest deze resolutie erkennen om toegelaten te worden tot de UNO, heeft dit nooit gedaan, maar werd wel toegelaten. De Israëlische politiek heeft ervoor gezorgd dat de gehele Palestijnse maatschappij ontwricht werd, maar daar tegenover staat dat de Palestijnse vluchtelingen in alle omliggende landen sterk georganiseerd zijn.In Syrië krijgen de Palestijnse vluchtelingen organisaties de mogelijkheid om de solidariteit te organiseren met de strijd op de Westbank en Gaza. Ze legden ook de nadruk op het feit dat de Palestijnse revolutie gestart is buiten Palestina in de vluchtelingenkampen. De Belgische houding tav de Palestijnse kwestie werd als zeer moedig omschreven door een van de vele aanwezige jongeren. Ze brachten rozen naar de Belgische ambassade in Syrië om de moedige houding van de Belgische ambassadeur in Israël, met betrekking tot zijn uitspraak over de inval in Jenin.

Op onze vraag of het eenvoudig is om vanuit hier de strijd te organiseren, kregen we een strijdvaardig antwoord recht uit het hart en dat eindigde met de volgende woorden; 'We vechten tot het einde, tot we al onze rechten afgedwongen hebben, we moeten wel, we hebben geen andere keuze'.

Samen met de jongeren bezochten we een Fitnessclub die bezocht werd door Palestijnse jongeren. Enkelen van ons konden het niet laten om een kleine trainingssessie in te lassen. Carlos haalde zijn foto,s boven en banden werden gesmeed. De fitnesszaal was voorzien van goed trainingsmateriaal. De jongeren betaalden 4 euro per maand. Er werd gepraat over trainingsschema's, en afgesproken om de plaatselijke kampioen te ontmoeten en samen te trainen.

Terug naar het hotel. Stof genoeg om na te praten. Khalid had een gedeelte van de dag gemist. Maar toen hij 's avonds het hotel binnenkwam zei hij; 'Ik heb gedaan wat je gezegd hebt, ik heb met zoveel mogelijk mensen gesproken over de oorlog, ...' en zo kwamen nog wat meer te weten en bleven we allen napraten tot 2h00 's morgens.

Dieter