Jawel, Ik ben door jou bewogen 
Zelfs je zware gorgelstem
Als was het dronkemans gemem,
In 't krachtspel van de ellebogen!

Maar een vróuw! In naam van God!
Het hoofd dat wij verliezen,
Als zij ons zit op te smiezen,
Bloed in vuur en vlam, o god.

In 't zwart gekleed het lijf rechtop,
Niets werd ons voorgelogen,
Borstenpaar, nooit door bedrogen,
Soepel, rijp, ze winden op.

Het mosseltje in 't achterwerk,
Hoog op de boutjes ingeplant,
Welk kruid en saus bij dit bachant
Wiens vis doorzwemt haar perk?

Je witte kousen die – gejuich,
Een klucht is wel te smaken –
De kuit bedekken en vermaken
Rond bollend, en welzeker ruig.  

Je aangezicht als donker bier,
Waar diepe trekken stralen,
Verhelderen wat je wilt halen,
Het stevig stuk dat ik bestier.

Goedwillend je getrouwe blik,
Die vol gevoel toch vochtig maakt,
Zoals de wijn in een gerecht geraakt,
Geen blaam! oh neen! en zonder schrik.

Vanaf je voet heel je figuur –
Langs welving en omhelzing,
Een streepje verf, bepleistering
Door kussen aangebracht vol vuur.,

Bereid pikante saus te soppen,
Als wij ons rondom jou gaarden,
En in 't kort zullen ontaarden
In bezielde ledenpoppen.

Maak van ons studentenneven,
In de weer omheen je poep,
Je geuren snuivend als bij soep,
Om onder jou de geest te geven.

Jij zal ons ter aard bestellen
Heb geduld met wat we laten
Spreuk, verhaal ze kunnen baten,
Houdt ze bij, om op te tellen.

En eigenlijk ten gronde slecht,
Ben jij gewogen en gewikt,
In al 't gebroed toch wel geschikt,
Jij deed het al zo lang terecht.

Jij loog ons voor (of liet ons voelen)
Niet om het genot, o heks,
Maar om finesses van de seks 
te tonen, kneepjes om te joelen.  

Nu ontheven van die plicht,
Want wat je wou was molesteren,
Drank kan je nu potverteren
Met jong volk dat voor je zwicht.