Paul Verlaine - Vrij Werk |
Vrouwen 6/19 |
Straatmadelief - 1 |
Een
straatmeid, zelfbewust en fier, Die
sperren ons de wegen Stellen
zij zich aan die popjes Zijn voor weddenschappen prijs, Jij
bent jawel mijn echte vriend En
zelfs gespreid tussen het laken Liefje
zonder complimenten Ja,
jij kent wel de manieren Dat
ik dacht te zondigen Je
witte
billen die niet hangen Meerd're
mooie heerlijkheden, Kameraad vol
hartigheid, Als
jij een man moet overtuigen Kleren
zijn hermaakt met handen Vermeng
die tranen op je wang Het mededogen dat je bracht Jij
bent een broer die meisje is Maar
goed, ineengerold gaan slapen, Krom
je rug zodat ik mij kan weven Knieën aangeduwd in die van jou Rol
dan je kontje uit je hemd, Het
warme nestje, zacht tapijt Het
is geen rust, maar wel verpozen. |
|
04-05-2008
© Acefale |