Paul Verlaine - Vrij Werk

Vrouwen 6/19

 

                     Straatmadelief - 1

  Fr 

Een straatmeid, zelfbewust en fier,
Verkies ik boven meisjes van plezier

Die sperren ons de wegen
met hun rok om voeten aan te vegen,

Stellen zij zich aan die popjes
Opgebruikte afvalpropjes

Zijn voor weddenschappen prijs,
Een losse flodder in Parijs!

Jij bent jawel mijn echte vriend
Die nachten samen met mij grient.

En zelfs gespreid tussen het laken
Ben jij een heel nabije baken

Liefje zonder complimenten
Hartedief niet om de centen


Graag wil jij een kleintje lijken
Mijn genot kan zo meer blijken

Ja, jij kent wel de manieren
Mij als jongen te versieren   

Dat ik dacht te zondigen 
(Te gek, niet te verkondigen)

Je witte billen die niet hangen
Arm en heup om te ontvangen

Meerd're mooie heerlijkheden,
In plaats van al die and're leden.

Kameraad vol hartigheid,
Mij warmte gevend, vurigheid

Als jij een man moet overtuigen
Moet jij heus geen puntje zuigen

Kleren zijn hermaakt met handen
Linnengoed om te verpanden?  


Zoals wij kreeg jij de bons
jou tranen zijn gelijk aan ons

Vermeng die tranen op je wang
Met die van mij uit hun gevang.

Het mededogen dat je bracht
geeft mij opnieuw de volle kracht.

Jij bent een broer die meisje is
Op 't ogenblik mijn liefste miss

Maar goed, ineengerold gaan slapen,
Ronkend tot de dageraad komt gapen.

Krom je rug zodat ik mij kan weven
Met heel mijn buik je rug omgeven,

Knieën aangeduwd in die van jou
Je meisjesvoetjes in de vouw 

Rol dan je kontje uit je hemd,
Mijn hand ligt waar is voorbestemd

Het warme nestje, zacht tapijt
Ja! Daar, geklonken voor altijd.

Het is geen rust, maar wel verpozen.
Slaap je? Ja. Geen dromen over bozen,


Zo kan ik vol huiver soezen
Flauwgevallen in jou kroezen. 

            

04-05-2008 © Acefale
Dolle Mol - 13 augustus 2007