Het snelle grietje
Trekt met volle hand
Het pietje
Van de jonge klant.
Gelukkig de scholier,
Met eikel bloot
Krijgt zijn vertier,
Schiet in de goot.
Het kind nog lacht
Om al die melk
Met haar gedacht
Bij wat zich meldt.
Zij slurpt een druppel
Van de uier's rand.
Ochot, wat brubbel,
Niets aan d' hand.
Ze likt en zuigt eraan
Die mooie fluit,
Laat hem niet staan,
En pompt hem uit.
De kleine Burggraaf
Van wat weet ik veel,
Het was nog braaf
Dat pril gespeel,
De witte elegantie
Van Oarystis
Met vakantie
In tachtig tien:
Die felle standjes
In kastelen
Waar ook debutantjes
konden spelen,
Zonder moeite
Navertellen
Wie er stoeide
Niet te tellen
En de nichtjes,
Overal in thuis,
Gevallen engeltjes
Wat graag onkuis
Zij waren het gewoon
Die spruitjesstronken
Na hun twaalfde zonder schroom,
Naar iedereen te lonken:
Dat is wat jonkheid
Die nog wachten moet
Op haar volwassenheid,
Leven verzachten doet.
|
